Nenki

Nenki to rocznica śmierci człowieka. Nenki odnosi się również do nabożeństwa buddyjskiego, które odbyło się tego dnia. W buddyzmie japońskim hoyo (buddyjskie nabożeństwo żałobne) odprawiane przez pewną liczbę lat po śmierci osoby nazywa się Nenki hoyo (Nenkai hoyo). Nenki hoyo odbywa się za kuyo (modlić się o odpoczynek zmarłych). Ponieważ wyznawcy sekty Jodo Shishu nie modlą się za zmarłych, nenki hoyo jest okazją do dotknięcia nauk buddyzmu.

Po chuin (okres żałoby trwający siedem tygodni) - koniec chuin jest również nazywany kiake, co oznacza koniec żałoby), w setny dzień po śmierci hoyo hyakkanichi odbywają się trzy rodzaje hoyo:

• hyakkanichi, 
• isshuki (pierwsza rocznica śmierci) 
• i sankaiki (druga rocznica śmierci), 

dodał wpływ nabożeństw chińskiego konfucjanizmu. 

Opierają się one na wierze zwanej jyuoshinko, w której zmarli powinni otrzymać dziesięć wyroków, od każdego z dziesięciu królów królestwa zmarłych, w ciągu dziesięciu określonych dni, składających się z ośmiu kinichi (określonych dni po śmierci) każdego siódmego dnia począwszy od shonanoki (szósty dzień po śmierci) do shijukunichi (czterdziesty dziewiąty dzień po śmierci), Hyakkanichi (setny dzień po śmierci) i dwóch nenki, isshuki i sankaiki. Jyuoshinko rozpoczęło się w Chinach po wprowadzeniu buddyzmu i było dzielone z taoizmem. Znaczenie hoyo kinichi i nenki polega na nadziei, że pobożny akt tsuizen (ceremonia upamiętniająca) kuyo w żałobie może przynieść pomoc zmarłym na sądzie.

Hoyo z shichikaiki (szósta rocznica śmierci) i późniejsze zostały dodane pierwotnie w Japonii. Jyuoshinko rozprzestrzenił się w Japonii w XI wieku i później. Następnie, w okresie Kamakura , sichikaiki. Zaczęto organizować jyusankaiki (dwunasta rocznica śmierci) i sanjyusankaiki (32. rocznica śmierci). Opierają się na Shinko Jusanbutsu (Trzynaście wierzeń Buddy). Jusanbutsushinko uważa każdego króla jyuoshinko za suijaku (tymczasową manifestację) Buddy, a oryginalny Budda lub Bosatsu został przypisany do każdego z dziesięciu królów. Hoyo za każdym razem odbywa się z każdym Buddą lub Bosatsu jako honzonem (głównym obiektem kultu).

W religii Shinto, ponieważ uważa się, że po osiągnięciu sanjyusankaiki aramitama (duch burzy) zmienia się w nigimitama (łagodny duch) i mioyanomitama (duch przodka), sanjyusankaiki jest traktowane jako punkt zwrotny . W niektórych sektach buddyjskich w Japonii można uważać, że pod wpływem synkretyzmu Shinto i buddyzmu duch indywidualny zostanie zjednoczony z sosen shin (bogiem przodków) w czasie sanjyusankaiki lub gojyukaiki (49. rocznica własną śmierć).

Opiera się na sankonshichihaku konfucjanizmu, że wszystkie nenki, łącznie z innymi niż wymienione powyżej, odbywają się na ogół w odstępach wielokrotności trzech lub siedmiu.

Jyusankaiki można również uznać za jedną rundę jyunishi (dwanaście znaków chińskiego zodiaku), a nijjyugokaiki (24. rocznica śmierci) dwie rundy lub połowę gojyukai onki (49. rocznica śmierci).

Ogólnie rzecz biorąc, gojyukaiki i nenki po nim nazywane są onki (daleko nenki).

Lista nenki hoyo

Hoyo trzymane na shotsuki meinichi (ten sam miesiąc i ten sam dzień miesiąca śmierci) w niektórych latach nazywane są nenki hoyo. Ogólnie rzecz biorąc, te hoyo wymienione poniżej odbywają się, chociaż mogą istnieć pewne różnice w zależności od sekty i regionu. Chociaż najlepiej jest, aby hoyo odbywało się na shotsuki meinichi , jeśli nie można przeprowadzić tego dnia, zazwyczaj odbywa się przed dniem.

Hyakkanichi - zwany także "Sokkoki"

Isshuki - pierwsze shotsuki meinichi po śmierci (w następnym roku). Generalnie okres od śmierci do dnia dzisiejszego nazywany jest „mochu” (okres żałoby). Istnieje przypadek, że okres mochu wynosi trzynaście miesięcy zgodnie z prawem żałoby w okresie Meiji .

Sankaiki - shotsuki meinichi dwa lata po śmierci. Generalnie krewni zbierają się aż do sankaiki .

Shichikaiki - shotsuki meinichi sześć lat po śmierci.

Jyusankaiki - shotsuki meinichi dwanaście lat po śmierci.

Jyushichikaiki - shotsuki meinichi szesnaście lat po śmierci.

Nijyusankaiki - shotsuki meinichi dwadzieścia dwa lata po śmierci.

Nijyugokaiki - shotsuki meinichi dwadzieścia cztery lata po śmierci.

Nijyushichikaiki - shotsuki meinichi dwadzieścia sześć lat po śmierci.

Sanjyusankaiki - shotsuki meinichi trzydzieści dwa lata po śmierci.

Sanjyushichikaiki - shotsuki meinichi trzydzieści sześć lat po śmierci.

Gojyukaiki lub Gojyukai onki - shotsuki meinichi czterdzieści dziewięć lat po śmierci.

Następnie odbywają się nenki z okresem pięćdziesięciu lat, takie jak Hyakkai onki (dziewięćdziesiąt dziewiąty rok), Hyakugojyukai onki (sto czterdziesty dziewiąty rok) i tak dalej.

Istnieją różnice w nenki w zależności od sekty i regionu.

Takie różnice są znaczące na Nijyusankaiki, Nijyugokaiki, Nijyushichikaiki i Sanjyushichikaiki.

Są takie przypadki, jak wykonywanie Nijyusankaiki i Nijyushichikaiki lub wykonywanie tylko Nijyugokaiki. Jest też przypadek niewykonania Sanjyushichikaiki.

Powszechną praktyką jest, aby Sanjyusankaiki lub Gojyukai onki były ostatnimi nenki, a ostatnie nenki nazywane są „tomuraiage” lub „toikiri” (oba ostatnie nabożeństwa żałobne). W tym czasie często składa się darowizny na rzecz świątyni z prośbą o eitai kuyo (aby odprawić nabożeństwo żałobne przez dłuższy czas).