Sengu

Sengu to tymczasowe przeniesienie shintai (obiektu kultu znajdującego się w świątyni Shinto i uważanego, że zawiera ducha bóstwa). Sengu przeprowadza się, gdy honden (główny budynek) świątyni jest budowany i naprawiany lub gdy budowany jest nowy honden. Odnosi się do budowy, naprawy i odbudowy hondena oraz jego obrzędów i świąt. Shosengu to zaplanowane sengu. Karidono sengu to przeniesienie do niepewnego budynku, gdy honden wymaga nieoczekiwanej naprawy lub odbudowy z powodu klęski żywiołowej lub innej katastrofy. Rinji sengu to niezwykły transfer, w którym przeprowadza się te same rytuały, co w shosengu w celu przeniesienia shintaido nowo wybudowanego hondena z powodu nieprzewidzianych okoliczności. Czasami sengu jest klasyfikowane w sposób opisany powyżej. Termin „sengu” często odnosi się do jingu shikinen sengu świątyni Ise-jingu (miasto Ise, prefektura Mie). We wszystkich innych świątyniach sengu różni się czasem od pojęcia senza.

Główne budynki zarówno shogu (głównej świątyni), jak i betsugu (pomocniczych świątyń towarzyszących) świątyni Ise-jingu są na ogół poddawane regularnym wysiłkom odbudowy co 20 lat; takie odnowienia nazywane są „shikinen sengu”. Słowo „shikinen” użyte w kontekście oznacza stały rok. Sengu odbywało się kiedyś w świątyni Sumiyoshi-taisha (Okręg Sumiyoshi, miasto Osaka), Świątynia Katori-jingu, Świątynia Kashima-jingu, Świątynia Usa-jingu, Świątynia Kasuga-taisha i Świątynia Suwa-taisha (=>Święto Onbashira-sai) . Jednak główny budynek świątyni Sumiyoshi-taisha nie był odbudowywany od 1810 roku, a jedynie naprawiony przy okazji przeniesienia jego shintai do tymczasowej struktury. Jednak termin shikinen sengu jest nadal w użyciu. (Główny budynek świątyni Sumiyoshi-taisha został uznany za skarb narodowy, więc nie można go zrekonstruować.)

Shikinen sengu jest uważane za część Shiki nen sai (święto religijne odbywające się w ustalonych latach).

Małe świątynie również przeprowadzają sengu, czego przykładem jest świątynia Shinmei-jinja w Ago-cho, Shima City, prefektura Mie, która przeprowadza sengu co 20 lat od 1764 roku w okresie Edo.