Sylwetki gejsz [zbiorcze]: Gifu Geisha

maiko Kikuhina

Miasto Gifu było w pewnym momencie najważniejszym miastem w Japonii. W czasach, gdy cała Japonia była polem bitwy toczonym przez wielu zwaśnionych watażków, Gifu było postrzegane jako baza, z której cała Japonia mogła zostać zjednoczona. Potężni watażkowie używali Gifu jako swojej siedziby władzy, w wyniku czego handel Gifu przeszedł przez dach. Rzemieślnicy, rzemieślnicy, kowale, kupcy i tak dalej tworzyli swoje bazy w mieście i prosperowali; Gospodarka Gifu stała się bogata, a tam, gdzie jest bogactwo, jest rozrywka, a gdzie jest rozrywka, będzie gejsza. To właśnie z tych korzeni kultura gejsz trafiła do Gifu i przetrwała tu do dziś… ledwo.

Kagai z Gifu jest niewielkich rozmiarów i posiada do 20 nagranych Geimaiko, gdzie też obecnie mniejsza liczba wydaje się bardziej realistyczna i chociaż zawsze było w mieście kilka maiko w Gifu, obecnie są tam tylko debiutantki geiko. W dobrych czasach w kwitnącej dzielnicy pracowało z około 500 aktywnymi geiko, Gifu jest teraz kameralnym miejscem dla aspirujących Geimaiko, ponieważ tutaj również liczba zaczęła spadać po drugiej wojnie światowej. Miejmy nadzieję, że wkrótce zadebiutuje nowa maiko, ponieważ ich styl jest unikalny dla miasta. 

Jedną z mocnych stron Gifu Geimaiko jest ich wszechstronność: nie tylko szkolą Maiko i debiutantki geiko, ale także goszczą Houkana, który z kolei szkoli artystów estradowych i żeńskich, co jest jedynym w swoim rodzaju wyczynem w karyukai. Kikuji jest jedynym Houkan poza Kyoto i Tokyo i jedynym, który szkoli gejsze i inne kobiety.

A jeśli chodzi o ich wygląd, cóż, mają wszystko, od bardziej zorientowanego na Kyoto, po różne węzły obi, nawet dla Maiko, unikalne stroje Geiko-Minarai i Minarai houkan. W Gifu jest scena, w której Geiko-Minarai nosi Furisode, co tak naprawdę nie zdarza się w żadnym innym Hanamachi.

Stowarzyszenie Gifu Geiko zostało założone w 1984 roku. Koordynuje szkolenia i wydarzenia Geimaiko. Kandydatki na Maiko muszą mieć od 17 do 19 lat. Natomiast kandydatki na Geiko w wieku od 19 do 40 lat. Praktykanci Houkan muszą mieć co najmniej 17 lat. Stowarzyszenie szkoli wyłącznie kandydatki. Ze znanych ochaya możemy zaliczyć Manpo ochaya.

Jeśli chodzi zaś o okiya znane są:

- Hatsuyoshi 初よし

- Sumiwara 住はら

- Fukuhiro 福ひろ

- Hatsushiba 初しば

- Motohiro 本広

- Tamakinu璋絹

- Tamafuku 璋富久

- Tomiyoshi とみよし

- Tamafusa 璋富左

Aby zostać Hôkanem w Gifu, minimalny wiek to 17 lat. Pół roku treningu przed debiutem. 

Uczone sztuki obejmują taniec (np. Kin no Shachihoko), gry Ozashiki (np. Konpira fune fune) i instrumenty (Narimono, trzy rodzaje Fue, Shamisen).

Poza związkiem Geigi jest jedna okiya: Hôsengiren okiya 鳳川伎連 

Funa-asobi to tradycja rozrywki Geimaiko na łodziach. Jest to specjalność miasta Gifu, główne miasto prefektury Gifu jest zasadniczo przecięte na pół przez rzekę Nagara, co utrzymuje przy życiu niektóre stare tradycje. Na przykład połów kormoranów jest nadal praktykowany na miejscu i jest atrakcją turystyczną, która przyciąga turystów z pobliskiej Nagoi. Mimo że połowy kormoranów odbywają się w wielu miejscach w Japonii, Gifu jest największym wydarzeniem, w którym na łodziach przebywa do sześciu mistrzów wędkarstwa jednocześnie. Nie ma lepszego sposobu na delektowanie się Gifu Geiko w sezonie od 11 maja do 15 października niż na kołyszącej się łodzi wieczorem tuż przed rozpoczęciem połowu kormoranów. Połowy kormoranów są w Japonii od ponad 1300 lat.

Gifu to jedyne miejsce w Japonii, gdzie można pobawić się z maiko na łodzi w miesiącach wiosenno-letnich.

Jeśli macie dużo szczęścia, możecie zarezerwować bardzo ograniczone miejsce na łodzi z Kikumame, aby obejrzeć połów kormoranów. Z tego powodu Gifu maiko różni się pod wieloma względami od tych z innych prowincji; sposób, w jaki się ubierają, jest inny, sposób, w jaki tańczą, jest inny, a gry związane z piciem, w które grają, są inne. Weź najbardziej widoczną różnicę, którą pokazuje Gifu maiko; obi – szeroka szarfa, zwykle zawiązana na plecach w wyszukane wzory. Gifu maiko, który musi chodzić tam i z powrotem po ciasnej łodzi rzecznej, nie może sobie pozwolić na gruby jedwabny węzeł walący klientów w tył głowy. Dlatego ich obi są związane wyżej w stylu zwanym yanoji, który jest całkowicie unikalny dla Gifu.

A teraz coś o wyglądzie zewnętrznym, strojach, fryzurach....

Po ukończeniu pierwszego roku maiko zmieni fryzurę na Ofuku i zaczynają malować obie usta. Jest to inicjowane przez oneesan/oniisan podczas ceremonii malowania ust w lokalnej świątyni. Kapłan bierze udział w ceremonii i zarówno maiko, jak i oneesan/oniisan noszą kuromontsuki. 

Po namalowaniu beni na ustach maiko przez oneesan/oniisan, odbywają się modlitwy, a następnie wyruszą, aby świętować.

Termin używany dla profesjonalisty: Geiko

Fryzura: Geiko shimada katsura dla młodszej geiko, Yohatsu dla starszych i weteranów.

Makijaż: Oshiroi dla młodszej, codziennego makijażu dla weterana geiko.

Kimono: Hikizuri noszone tylko przez bardzo młodą geiko. Po kilku latach przerzucają się na Houmongi, Tomesode i Tsukesage.

Obi: Taiko musubi.

Obijime: Tak.

Obuwie: Zori. Geta zarezerwowana dla ceremonialnego stroju i młodszej geiko.

Termin używany dla Geiko Minarai: Nakabana Geiko

Fryzura: Katsura w geiko shimadzie.

Kanzashi: sezonowe kwiatowe kanzashi i Bira kanzashi

Makijaż: Raczej jasny oshiroi z pomalowanymi obydwoma ustami.

Kimono: krótkie kimono Furisode, czerwony nagajuban.

Eri: Czerwony z małym białym haftem.

Obi: Ya giccha musubi.

Obiage: Czerwony i niezwiązany.

Obijime: Tak.

Obidom: Tak.

Obuwie: Zori.

Termin używany dla praktykanta: Maiko

Fryzura: maiko mają własne fryzury w Wareshinobu dla juniorów i przechodzą na Ofuku, gdy są starsze. Sakkou jest obserwowany w Gifu, ale nie został udokumentowany w ostatnich latach.

Kanzashi: Zmiana miesięczna i sezonowa. Klasyczna budowa w stylu Kyoto i zgodnie ze stażem pracy.

Makijaż: Oshiroi i beni według stażu pracy: Malowana dolna warga w pierwszym roku, potem malowana jest obie wargi.

Kimono: Furisode hikizuri na wszystkich etapach, nawet w minarai. Kuromontsuki hikizuri w połączeniu z czerwonymi nagajubanami na oficjalne okazje. Kolor Nagajuban może się różnić od brzoskwiniowego przez różowy do czerwonego dla ozashiki.

Eri: Czerwony z białym haftem, a następnie biały zgodnie ze stażem pracy

Obi: Różne węzły na różne okazje. Handarari musubi podczas etapu minarai. 

Misedashi: Złoto Darari obi. 

Domyślnie: Darari musubi, które można oddać do Ya giccha musubi na wycieczek na łodziach etc.

Obiage: Niewiążący, gdy junior i remis (??), gdy osiągnięty zostanie stopień seniora.

Obijime: Tak, z wyjątkiem ceremonialnego stroju.

Obidome : Tak, z wyjątkiem stroju ceremonialnego.

Obuwie: Okobo i zori.

Gifu może się poszczycić posiadaniem pierwszej prawdziwej zagranicznej gejszy: Riny, która przybyła z Chengdu w prowincji Syczuan w Chinach do Gifu w 2005 roku i uzyskała obywatelstwo Japonii w 2011 roku. Jest samoukiem w języku japońskim, wiec podziwiając tradycyjny japoński taniec i muzykę, postanowiła zostać Geiko, pracując w tym czasie dla oddziału chińskiej firmy handlującej żywnością w Gifu.

maiko Kikutomi

marzec 2023, debiut Kikuyu, jedneh z dwóch maiko w całej prefekturze

maiko Rie

 listopad 2021, debiut maiko Kikusuzu喜久すゞ

luty 2020, debiut Kirin

październik 2019, geiko Miyuki

Houkan Tatsuji i Kikuji

lipiec 2017, geiko Kikukatsu

maiko Kikuhina

maj 2016, debiut maiko Kikuharu 喜久春

maiko Kikumame

geiko Kikusato

maiko Kikuhina

maiko Kikuhina

Maiko Kikutomi喜久富 i jej oniisan, Kikuji喜久次, mentora-trenera

sierpień 2016 r, od lewej: Kikukatsu, Shikomi, Geiko, Gość, Kikumame

maiko Kikumame

maj 2014, debiut Kikutomi

maiko Katsuhina

maiko Kikuhina

W Gifu można było rozróżnić jeszcze dwie lokacje, w których gejsze można było i nadal można jeszcze zobaczyć.

- pierwsza z nich jest Gero onsen. Do tej pory było tutaj 12 gejsz, ale nie do końca wiadomym jaki jest stan rzeczywisty

2022 - debiut maiko Marika まり華. 

(+ geiko Minoru i Miyoko)

kwiecień 2012: Debiut Kikuno 菊 乃 i Hinano 雛 乃 

Nie wiadomo, kiedy Geiko zaczęły działać w tym mieście, ale wiadomo, że Stowarzyszenie Gero Onsen Geiko powstało w 1932 roku. W 1960 roku zadebiutowały ostatnie Maiko (do 2012 roku). W latach 70-tych w 30 Okiya w mieście pracowało około 150 Geiko. Stowarzyszenie Geiko zostało rozwiązane w marcu 2010 roku, w tym czasie pozostało około 20 Geiko.

Gero Geiko nie poddało się i 1 kwietnia 2012 roku zadebiutowały dwie nowe Maiko. Nadano im imiona Kikuno 菊 乃 i Hinano 雛 乃. Obie miały po 18 lat, kiedy zadebiutowały i znały się od dzieciństwa. Matka Hinano jest również Geiko, imieniem Yuri ゆ り. Hinano towarzyszyła swojej mamie w Ozashiki, uczyła się Shamisen i tańczyła od dziecka. Chciała przez długi czas podążać śladami swojej matki i miała nadzieję, że pewnego dnia będzie świetną Geiko.

Kikuno nie miała wcześniej doświadczenia w tej dziedzinie, ale spodobał jej się widok Maiko, kiedy była w Kyoto, a Hinano zaprosiła ją, by dołączyła do niej na tej ścieżce stania się Maiko i ostatecznie Geiko.

Matka Hinano powiedziała, że ​​nie była do końca szczęśliwa, kiedy jej córka chciała zostać Maiko, ponieważ praca jest ciężka, ale ostatecznie zgadza się ze swoją decyzją i ma nadzieję, że dwie dziewczyny poradzą sobie w tym świecie biznesu.

Wygląda na to, że debiut dwóch Maiko nie pozostał niezauważony, ponieważ Hinano i Kikuno zyskały nową siostrę w 2013 roku, imieniem Yuzuki ゆ ず き.

- drugim przyczółkiem gejsz jest Takayama, o której za dużo niestety nie wiem, po za faktem że swój debiut 15 lipca 2019 roku miała Kintoki II (金時). Kintoki I była gejsza Takayama we wczesnej erze Showa.

W 2003 roku w Takayamie były trzy gejsze. Aby zapobiec zanikowi ich kultury, powołano Stowarzyszenie Promocji Kultury Gościnnej Hida Takayama. 

Do 2019 roku ich liczba wzrosła do dziewięciu. 

Niestety, od 2020 roku nie ma ich publicznych zdjęć, więc ich obecny stan jest tajemnicą.