Shokunihongi (続日本紀) to wydany na zamówienie cesarskie tekst historyczny. Jest drugą z Sześciu Historii Narodowej, następującą bezpośrednio po Nihonshoki, a następnie Nihon Kōki. Głównymi redaktorami byli Fujiwara no Tsugutada i Sugano no Mamichi. Jest to jedno z najważniejszych pierwotnych źródeł historycznych informacji o okresie Nara w Japonii. Samą kronikę ukończono w 797 r.
Praca obejmuje 95-letni okres od początku panowania cesarza Monmu w 697 r. do dziesiątego roku panowania cesarza Kanmu w 791 r., obejmujący dziewięć cesarskich rządów.
Tekst ma czterdzieści tomów. Jest napisany głównie w kanbun, japońskiej formie klasycznego chińskiego, jak to było w tamtych czasach normalne w przypadku formalnych tekstów japońskich.
Jednak wiele „senmyō” 宣命 lub „cesarskich edyktów” zawartych w tekście jest zapisanych w skrypcie znanym jako „senmyō-gaki”, który zachowuje fonograficznie cząstki i końcówki czasowników.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz