Hifu to rodzaj marynarki tradycyjnie zakładanej na kimono. Pod koniec okresu Edo (1603-1867) był noszony przez mężczyzn na stanowiskach kulturowych, takich jak chajin (mistrzowie ceremonii parzenia herbaty) i haijin (poeci haiku). Później zaczął być noszony przez kobiety.
Hifu Sodenashi są bez rękawów i są częściej noszone przez dzieci, podczas gdy hifu z rękawami są częściej noszone przez dorosłych. Hifu bez rękawów służy jako fartuch, chroniąc ubranie pod spodem, podczas gdy hifu z rękawami jest bardziej prawdopodobne, że będzie noszone w celu zapewnienia ciepła. Hifu bez rękawówsą powszechnie postrzegane jako część odzieży dziecięcej, gdy są noszone podczas Shichi-Go-San. Taki to jest początek obecnego haori.
Kształt i zastosowanie hifu są podobne do haori. Jednak w przeciwieństwie do haori, hifu jest płaszczem dwurzędowym; przednia część materiału jest wystarczająco szeroka, aby zakryć całą klatkę piersiową, i są wiązane (lub zapinane na guziki) na ramionach.
Jego dekolt jest kwadratowy z płaskim kołnierzem (banryo), a nie okrągłym kołnierzem (marukubi). Hifu może być wyściełane, aby zapewnić dodatkowe ciepło.
Fantazyjne hifu są często wykonane z rinzu (jedwabnej satyny z japońskim wzorem) i przewiązane jedwabnymi plecionymi sznurkami w węzeł chryzantemy. Noszą je małe dzieci z okazji Shichi-Go-San, jako część pomyślnego stroju formalnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz