... Świat zza parawanu ...: Sylwetki gejsz [zbiorcze]: Shizuoka geisha

W regionie Shizuoka występowało 7 hanamachi. Dwoje z nich przestało istnieć a na temat Atami odsyłam do postu, który już widnieje na blogu.

Ze wszystkich prefektur w Japonii, Shizuoka ma najwięcej miast, które mają jakiś rodzaj Hanamachi: Atami, Izunokuni, Shimoda i Shizuoka. Do tego liczba Geigi w Atami jest jedną z największych w całym kraju: w 2017 roku było ich około 120.

Do zamkniętych należały

- Fujinomia 富士宮

- i Hamamatsu 浜松

Do jeszcze otwartych zaliczamy:

- Ito onsen

Zdjęcie powyżej pochodzi z 2015 roku.

W połowie lat 60. w Ito było około 300 gejsz. Nie wiadomo publicznie, ile ich jest obecnie. Z imion też ich nie znam, bo na tym jedynym zdjęciu podpisów nie było.

- Izunokuni

Izunokuni słynie z widoków na górę Fuji, szkoły gejsz, pysznych truskawek, a w ostatnich latach jest celem wycieczek rowerowych i pieszych. Błogosławiony gorącymi źródłami obszar Izunokuni w czasach swojej świetności był kwitnącym onsen.

- 1952

- geisha Rinka <--- zapraszam do odwiedzenia strony fotografa, który widnieje na zdjęciu ;)

- lipiec 2009

- kwiecień 2018

- 2018 - hangyoku Aina

- luty/marzec 2023 - nowa geigi (Ituki)

- Shimoda

Shimoda (下田) to miasto portowe z gorącymi źródłami zwanym Izushimoda, w którym pracują gejsze. W latach pięćdziesiątych w Shimodzie było około 300 gejsz. Na rok 2021 pozostało 10. Z imion znane są: Sora, Nagisa, Nami, Shino i Tenka, która awansowała na gejsze na przełomie 2018/2019

Nauczającymi tańca są Nami i Hanamaru, a nauczycielką gry na instrumencie muzycznym shamisen jest Chikako.

Rada miasta Shimoda ma nadzieję podtrzymać tradycję gejsz w swoim mieście poprzez mianowanie dziewcząt, a dziewczęta będą pełnić obowiązki gejsz na lokalnych festiwalach oraz dla grup wycieczkowych i turystów.

Styl Shimoda Geisha jest dość eklektyczny – noszą dwa różne typy kimona:

Nie jestem pewna, czy istnieje różnica w stylu między Hangyoku (nie wiem, jak to jest w regionalnym określeniu) i Geishą, z wyjątkiem Furisode w przypadku tej pierwszej i Hikizuri/Hômongi z krótkim rękawem, którą noszą te drugie.

Hangyoku nosi Momoware. Wizualnie ich główną różnicą stroju w stosunku do gejszy jest jasny, nowoczesny Furisode, który noszą oraz dekoracja peruki. Wiele cech jest wspólnych z gejszą: biały kołnierzyk, wiązany Obiage, peruka Yuiwata, Taiko Musubi Obi.

… trzy różne typy Katsury:

mieszanka Geisha Shimada i Taka Shimada, Yuiwata, Tsubushi Shimada

… i cztery różne Obi Musubi:

Taiko Musubi, Bunko Musubi, Yanagi Musubi i Tsunodashi Musubi

Gry Ozashiki obejmują między innymi Tora-Tora i Konpira fune fune. Niektóre tańce, które wykonują to: Shimoda bushi 下田節, Karajin Okichi Kouta 唐人お吉小唄 i Kiyari kuzushi 木遣り崩し.

- 2011 - Awagiku (biała), Iroha (różowa) i Rinka (czarna) - Rinka swój debiut miała w 2012r.

- Awagiku (na biało), Iroha (na różowo), Rinka (na czarno) oraz Hanamaru (na fioletowo)

- ozashiki

- impreza upamiętniająca przybycie "czarnych okrętów" i otwarciu kraju dla reszty świata (festiwal Okichi - jest o niej osobny post, więc zachęcam do obejrzenia ;))

- to teraz czas na Shizuokę

Poniżej Komachi (??)

Pierwszą oficjalną datą w historii Shimizu Geigi jest rok 1872, kiedy pojawiła się „Machi Geisha” (まち芸者), która różniła się od „Kaku Geisha” (廓芸者). Kenban powstał w 1877 roku. W tym czasie Machi Geisha i Kaku Geisha liczyły łącznie około dwudziestu osób. Zaledwie dziesięć lat później, w 1887 r., ich liczba wzrosła do 100. Po tym roku liczba Geigi nadal rosła. W 1938 roku liczba Geigi wynosiła około 260. Gejsze były wysoko cenione w całym kraju za swoje umiejętności artystyczne i zachowanie. W 1951 roku otwarto „szkołę Shimizu Geigi” (清水芸妓学校), w której wzięło udział około 150 Geigi.

W latach 70. okres wzrostu gospodarczego w Japonii zaczął wyhamowywać, zainteresowanie sztuką tradycyjną zmalało, co skutkowało mniejszymi możliwościami pracy dla Geigi i spadkiem liczby Ryotei. W odpowiedzi lokalni liderzy biznesu i Shimizu Geigi założyli organizację mającą na celu wspierania nowych Geigi (Seibikai 清美会). Do 1985 roku ich liczba spadła do trzynastu, a Kenban został zamknięty. W 1991 roku lokalni biznesmeni i Geigi utworzyli inną firmę (Seibi Co.清美(株)), która pracowała jako pracodawca dla Geigi. Ze względu na złe otoczenie gospodarcze spółka Shimizu Odori (清水をどり) była przetrzymywana po raz ostatni w 1998 r., Seibi Co. została rozwiązana w 2004 r., a Haru no mai (春の舞) została zakończona w 2009 r. W rezultacie niektóre spółki Seibi pracownicy stali się niezależnymi Geigi.

Podobno w 2011 r. liczba Geigi osiągnęła najniższy poziom, a pozostały tylko dwa. Jednak w 2012 roku w Shimizu pracowało około jedenastu Geigi. Od tego czasu do miasta stale przybywało Geigi. Pod koniec tego roku, 2023, w mieście pracuje dziesięć Geigi.

Stowarzyszenie Promocji Sztuk Tradycyjnych Shizuoka, które wspiera dziedziczenie kultury geigi (gejszy), prowadzi nabór kandydatek na nowe geigi, zgodnie z systemem wprowadzonym w 2012 roku, aby pomóc w kultywowaniu liderów w społeczeństwie sztuki tradycyjne.

Ich celem są kobiety w wieku powyżej 18 lat, które entuzjastycznie odnoszą się do dziedzictwa kulturowego Shizuoki. Przez pierwsze trzy lata zapewniana jest rekompensata dochodowa i miesięczny zasiłek w wysokości co najmniej 200 000 jenów (nieco ponad 1600 USD), można również skorzystać z pożyczki na rozpoczęcie działalności. Nowością w tym roku jest świadczenie pomocnicze w wysokości 100 000 jenów (około 800 USD) wypłacane na przygotowanie do uruchomienia.

Z ciekawostek: Shimizu zostało połączone z Shizuoką w 2003 roku. Shimizu Geigi wraz z innymi artystami zajmującymi się sztuką tradycyjną wspierani są przez 静岡伝統芸能振興 Shizuoka dentô geinô Shinkô-kai/Shizuoka stowarzyszenie promujące tradycyjne sztuki performatywne, które jest następcą Seibikai.

Wygląd Shimizu/Shizuoka Geiko

Termin lokalny: Geigi 芸妓

※ Fryzura: Taka shimada, Tsubushi shimada
※ Kanzashi: Kushi, Maezashi, bekko kogai, kłos ryżu w okresie nowego roku
※ Kimono: Homongi, Kuromontsuki Hikizuri
※ Haneri: biały
※ Obi: Taiko musubi
※ Obiage: zielony, różowy, biały, czerwony
※ Obijime: płaski, 1 węzeł
※ Obuwie: Zori

Swobodny wygląd
※ Fryzura: Yohatsu
※ Kanzashi: brak
※ Kimono: Homongi, rzadko Komon
※ Haneri: biała
※ Obi: Taiko musubi
※ Obiage: biały, różowy
※ Obuwie: Zori

Wygląd Shimizu Maiko / Hangyoku

Termin lokalny: Shinjin Geigi 新人芸妓

※ Fryzura: Momoware Katsura, czasami stylizowana na prawdziwe włosy (shin nihongami)

※ Kanzashi: sezonowe i niesezonowe Hanakanzashi, Katsuyama, maezashi, Shidare we wszystkich grupach wiekowych

※ Kimono: Furisode z z zakładkami na ramionach lub bez zakładek

※ Eri: biały z białym haftem, gładki biały, biały z wielobarwnym haftem, możliwe są inne kolory, szczególnie w miesiącach letnich

※ Obi: Koken musubi

※ Obiage: płaski, głównie czerwono-srebrny, czerwono-biały shibori, możliwe są również inne kolory (zielony/beżowy/jasnoniebieski)

※ Obijime: płaski lub okrągły z 1-4 węzłami. Brak obidome

※ Obuwie: Zôri

Poniżej przykładowa chronologia zdarzeń

- lipiec 2023 - po raz pierwszy od 2019 roku w Shizuoce zadebiutowała nowa hangyoku - Momokichi (桃吉). Obecnie w Shizuoce jest 10 Geigi (w tym 2 uczennice).