Tajlandzki Wielki Skarb Narodowy

W Tajlandii Wielki Skarb Narodowy odnosi się do przedmiotów, które w przeszłości zostały wykonane z budżetu państwa i podarowane przez króla członkom rodziny królewskiej, dworzanom i wysokim urzędnikom. Do skarbu narodowego zaliczają się także przedmioty cenne pod względem historycznym i tajskim walorem artystycznym.

Wśród skarbów znajdują się regalia, dekoracje królewskie, ozdoby i tajskie monety. Skarby te znajdują się obecnie pod opieką Biura Wielkiego Skarbu Narodowego Departamentu Skarbu. Skarby narodowe są odnawiane, konserwowane i prezentowane ogółowi społeczeństwa w Pawilonie Regaliów, Odznaczeń Królewskich i Monet w Wielkim Pałacu Królewskim.

Regalia królewskie 

Regalia symbolizowały prestiż i rangę, a także były nagrodą za dobre usługi. Starożytną tradycją było nadawanie przez króla regaliów członkom rodziny królewskiej, dworzanom i urzędnikom, zgodnie z ich rangą i statusem. Odbiorcy prezentowali regalia podczas ważnych uroczystości królewskich i przy specjalnych okazjach. Nadawanie regaliów zostało później zmienione po ustanowieniu w okresie Bangkoku odznaczeń królewskich, które miały oznaczać rangę i prestiż. Regalia nadawane były wówczas jedynie wysokim rangą członkom rodziny królewskiej jako symbol ich statusu oraz jako składnik odznaczeń Chulachom Klao.

Rodzaje Regaliów dzieli się na siedem kategorii:

1. Regalia dla dobrobytu

Ten rodzaj regaliów był nadawany w imię dobrobytu i przypominania odbiorcom o wykonywaniu swoich obowiązków z prawością i roztropnością. Regalia dobrobytu obejmują takie przedmioty, jak ceremonialny złoty łańcuszek, łańcuszek z amuletem, różaniec ze 108 złotych koralików i pierścionek z dziewięcioma klejnotami.

2. Nakrycie głowy

Nakrycia głowy nadawane były jedynie członkom rodziny królewskiej i wysokim rangą kurierom. Nakrycia głowy obejmują takie przedmioty, jak korona królewska i spiczasta korona (do nadawania synom króla), różnego rodzaju zdobione kapelusze, mianowicie „Phra Mala Sao Soong” (do nadawania królewskim dzieciom tytułu Chao Fah), „Kapelusz Sao Satern” (dla dworzan płci męskiej posiadających tytuł Chao Phraya) i „Kapelusz Song Prabhas” (dla urzędników rangi równoważnej gubernatorowi miasta).

3. Stroje

Strój wręczano tym, którzy pełnili obowiązki przedstawicieli króla, a także tym, którzy dobrze służyli na wojnie. Istnieją różne rodzaje odzieży, takie jak bluzki, szlafroki, suknie i spodnie.

4. Broń rangi

Broń rangi była wręczana dworzanom i urzędnikom płci męskiej za wyczyny wojenne. Ta broń rangi jest uważana za najwyższe odznaczenie nadawane odbiorcom. Należą do nich takie przedmioty, jak miecze, sztylety, miecze o długich rękojeściach, lance i pistolety.

5. Zestaw królewskich akcesoriów

Zestaw Przyborów Królewskich składa się z osobistych przyborów monarchy codziennego użytku, które zostały nadane członkom rodziny królewskiej, dworzanom lub urzędnikom. Królewski zestaw akcesoriów obejmuje takie elementy, jak zestawy tac na orzechy betelu, pudełka na orzechy betelu, spluwaczki, cylindryczne czajniki i dzbany na wodę.

6. Parasole państwowe, parasole przeciwsłoneczne, wachlarze i flagi

Przedmioty te miały służyć jako symbole rangi obdarowanego podczas ważnych ceremonii. Istnieją różne rodzaje parasoli, w tym Chatra, Klod, Suppathon i Kanching, parasole przeciwsłoneczne (zwane „Bangsoon” i „Bangsaek”), bicz z włosia jaka („Chamorn”), wachlarz z liści palmowych (zwany „Phatbok”) i flagi.

7. Pojazdy

Pojazdy były wręczane członkom rodziny królewskiej i szlachcie dla ich wygody i dla podkreślenia ich rangi. Pojazdy te obejmowały nosze (zwane „Salieng”), palankin (zwany „Krae Kanya”) i barkę (zwaną „Rua Kanya”).

Dekoracje królewskie

Klejnot Zakonu Dziewięciu Klejnotów

Król Mongkut z obecnej dynastii Chakri stworzył „Dara Irapot”, czyli „Gwiazdę Trójgłowego Słonia”, którą miał ozdabiać swój strój, zgodnie z europejskim zwyczajem. W kolejnych latach stworzono „Dara Noparat”, czyli Gwiazdę Dziewięciu Klejnotów, którą można było nadawać członkom rodziny królewskiej. Na polecenie królewskie stworzono także inne „Dary”, np. „Gwiazdę Białego Słonia”, które miały być wręczane urzędnikom i obcokrajowcom w nagrodę za dobrą służbę. Gwiazdy Chochasi i Rajasi zostały nadane odpowiednio Ministrom Obrony i Spraw Wewnętrznych.

Tradycja tworzenia i nadawania odznaczeń królewskich była od tego czasu dziedzictwem przekazywanym od każdego panowania aż do chwili obecnej. Chociaż początki królewskich tajskich dekoracji nie są obecnie używane, ich znaczenie zostało zanurzone w dziedzictwie narodowym i stało się jego częścią.

Ozdoby

Ozdoby są wykorzystywane przez członków rodziny królewskiej i dworzan podczas różnych pomyślnych ceremonii. Ich konstrukcja i zastosowany metal różnią się w zależności od rangi odbiorcy. Wśród przedmiotów znajdują się bransoletki, złote łańcuszki, ozdoby na piersi, pierścionki ozdobione klejnotami, złote paski i sprzączki oraz ozdoby na ramiona.

Monety tajskie

Żetony ceramiczne Siam

Ewolucja tajskich monet rozpoczęła się od płaskich, okrągłych monet Królestwa Funan, które zajmowało obszary dzisiejszej Tajlandii około I–VI w. n.e. Wczesne monety Tajlandii reprezentowały wpływy Indii i Chin. Te wczesne monety były wykonane z brązu i miedzi i miały kwadratowy otwór pośrodku. Historia tajskich monet jest ściśle związana z historią Indii, ponieważ indyjscy handlarze i kupcy podróżowali przez Tajlandię w drodze do Chin. Monety z Indii czasami trafiały do ​​Tajlandii i odwrotnie. Dopiero w połowie XIII wieku po raz pierwszy wprowadzono rodzime pieniądze tajskie, kiedy mieszkańcy Sukhothai stworzyli własne pieniądze do użytku w Królestwie. Pieniądz, który Tajowie powszechnie nazywają „Pod Duang” lub jest lepiej znany przez obcokrajowców jako „pieniądz kulowy”, był dominującą walutą w tajskim systemie monetarnym przez ponad 600 lat, zanim został zastąpiony przez płaskie, nowoczesne monety w 1904.