Zaledwie 45 km (28 mil) na zachód od głównej wyspy Tajwanu, 90 wysp i wysepek hrabstwa Penghu jest zamieszkanych przez ludność chińską Han od ponad 1000 lat. Z powodu niedoborów wody i najazdów piratów, przez długi okres w historii hrabstwa więcej osób opuszczało ten czasami wietrzny archipelag niż się tu osiedlało. Nawet teraz, gdy regularne loty oznaczają, że wyspy są oddalone od głównych miast Tajwanu o niecałą godzinę, populacja wynosi zaledwie 107 000. Niektórzy obcokrajowcy nadal odnoszą się do wysp za pomocą portugalskiej nazwy nadanej w XVI wieku: Pescadores, co oznacza „rybacy”.
Wysokie lato i miesiące przejściowe czerwiec i wrzesień to doskonałe pory na odwiedzenie Penghu, ale nawet w chłodniejszych miesiącach często zdarzają się okna przyzwoitej pogody idealnej do uprawiania sportów wodnych. Dzięki światowej klasy warunkom do uprawiania windsurfingu i kitesurfingu, w Penghu pojawiło się kilku obiecujących młodych sportowców.
Wyspy zawdzięczają swoją charakterystyczną geologię – a właściwie swoje istnienie – podmorskim erupcjom wulkanicznym miliony lat temu. Kiedy gorąca lawa spotkała się z chłodnym oceanem, zastygła, tworząc sześciokątne kolumny bazaltowe, nieco podobne do Grobli Olbrzyma w Irlandii Północnej. Można je zobaczyć w kilku miejscach, zwłaszcza na wyspie Tongpan, nazwanej tak, ponieważ przypomina pokrywę beczki. Pomiędzy tymi skalistymi skałami znajduje się kilka doskonałych plaż, takich jak te w Shili, gdzie wydmy i spokojna, błękitna woda rozciągają się na ponad kilometr, oraz Aimen, bardzo blisko głównego lotniska. Wysepka Jibei ma niezwykłą łachę piasku w kształcie języka. Jeśli odwiedzisz tę wysepkę, do której można dopłynąć promem z głównych wysp, koniecznie zwróć uwagę na tamy pływowe, które okrążają jej linię brzegową.
Prawie opuszczona wioska Erkan ma najlepszą kolekcję tradycyjnych rezydencji na archipelagu. Kilka jest zaniedbanych, ale wiele jest nadal wspaniałych; kilka zostało zbudowanych przez mieszkańców wsi, którzy dorobili się fortuny, sprzedając ziołowe lekarstwa w miastach na głównej wyspie Tajwanu.
Jednym z najczęściej fotografowanych miejsc w hrabstwie jest Double-Hearted Weir, pułapka na ryby tuż przy Qimei, piątej co do wielkości wyspie Penghu pod względem powierzchni lądu, z populacją nieco poniżej 4000). Stworzona przez nagromadzenie brył koralowca i bazaltu, ale wymagająca niewielkiej konserwacji po ukończeniu, działa w ten sposób, że ryby, które wpływają podczas przypływu, nie mogą uciec, gdy odpływ opada. Na całym archipelagu znajduje się wiele podobnych tam, ale żadna nie jest tak duża i elegancka jak ta atrakcja. Kilka wysp leży w obrębie Morskiego Parku Narodowego Południowego Penghu, najnowszego z dziewięciu parków narodowych Tajwanu.
Obecnie Magong jest domem dla ponad połowy populacji Penghu. Stolica hrabstwa szczyci się najstarszą świątynią Mazu na Tajwanie, a także dwoma historycznymi studniami. Świątynia Tianhou zawiera wspaniałe drewniane rzeźby wykonane przez rzemieślników, przywiezione specjalnie z Chin kontynentalnych w latach 20. XX wieku, a także relikwie pochodzące z holenderskiej próby zajęcia Penghu na początku XVII wieku. Można śmiało powiedzieć, że jest to jedno z najwspanialszych miejsc kultu w kraju
.
Łatwo zrozumieć, dlaczego Studnia Czterooka – położona blisko świątyni, ale prawdopodobnie jeszcze starsza – nosi taką nazwę. Cztery otwory nie są większe od iluminatorów. Miejscowi nadal czerpią wodę z tej studni; zamieszkujące ją złote rybki są, jak mówią, dowodem na to, że woda jest bardzo czysta. W tej samej okolicy znajduje się Studnia Dziesięciu Tysięcy Żołnierzy pochodząca z 1683 r., kiedy wojska dynastii Qing zatrzymały się tutaj podczas inwazji na Tajwan.
Ponieważ dotarcie do/z hrabstwa Penghu wiąże się z rezerwacją miejsc w locie krajowym lub złapaniem promu, a zakwaterowanie jest solidnie zarezerwowane w okresach szczytowych, wycieczki wymagają starannego planowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz