Spekulacje o możliwym występowaniu na wschodniej Syberii diamentów pojawiały się w latach 30. XX wieku i wtedy też dotarły do Stalina. Po II wojnie światowej blokowano ZSRR możliwość kupowania za granicą diamentów do celów przemysłowych, dlatego Stalin polecił zbadać możliwości uruchomienia wydobycia we własnym kraju.
Od 1957 roku wydobywano tu diamenty metodą odkrywkową. W latach największej świetności pozyskiwano w ten sposób diamenty o masie ponad 2 milionów karatów rocznie. Część produkcji była sprzedawana jako kamienie ozdobne, a zyski z tego tytułu wynosiły ok. 600 mln dolarów rocznie. Największy diament o masie 342,5 karata wydobyto w tej kopalni w grudniu 1980 roku. Po upadku ZSRR kopalnia przeszła w ręce prywatnego przedsiębiorstwa Ałrosa.
Kopalnię jako odkrywkową przestano wykorzystywać w 2004 roku. W 2011 roku kopalnia została ostatecznie zamknięta, a jej dno pokryto grubą na 45 metrów warstwą gruzu oraz zalano.
Licząca 525 metrów głębokości i 1,20 km średnicy kopalnia jest drugą pod względem wielkości dziurą w ziemi wykonaną przez człowieka. Co ciekawe nad kopalnią zakazano jakiś czas temu lotów śmigłowców, gdyż kilkakrotnie zostały one wessane przez tworzące się w kopalni prądy powietrzne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz