[Pierwszy rząd geiko to: Mamemitsu, Komomo i Umeka.
W tylnym rzędzie Yoshimi i Komako. Nie byłam w stanie zidentyfikować dwóch jikata.]
Na obszarze Fukuoka występowały gejsze w:
- Kurume 久留米
- Tenjin-ka 天神下
- Natomiast w samym sercu Fukuoki oraz Hakaty (które to jest jej częścią) nadal można je ujrzeć. W dalszej części obie nawy będą występować razem lub osobno.
- Słów kilka o Hakacie
Hakata (博多区 Hakata-ku) to jedna z siedmiu dzielnic Fukuoki, stolicy prefektury Fukuoka. Dzielnica została utworzona w 1972 roku. Położona jest we wschodniej części miasta. Graniczy z dzielnicami Higashi, Chūō i Minami.
Miasto Fukuoka jest często określane starszą nazwą „Hakata”. Pierwotnie Hakata i Fukuoka były dwoma oddzielnymi miejscami. Hakata była starym miastem kupców – starożytnym portem handlowym, który wyrósł wokół portu. Fukuoka pojawiła się później i pierwotnie odnosiła się do miasta, które wyrosło wokół zamku miejscowego daimyō w XVII wieku. Po restauracji Meiji w 1868 roku nazwa miasta została oficjalnie zmieniona na Fukuoka, ale Hakata przetrwała, zarówno jako część nowoczesnego miasta, jak i szerzej jako popularna nazwa miasta jako całości i jego bogatego dziedzictwa kulturowego.
- poniżej styczniowa sezonowa impreza
- A teraz głos oddaje samej Fukuoce ;)
Podczas gdy Geigi (często nazywane gejszami) z Kyoto są znane, Hakata — samo w sobie centrum artystycznej doskonałości — również szczyci się swoją wyjątkową tradycją geigi. Te utalentowane artystki, związane z Hakata Kenban, ożywiają dziedzictwo kulturowe regionu. Najważniejszym wydarzeniem jest „Hakata Odori”, odbywająca się co roku w grudniu, prezentująca śpiew i taniec tych lokalnych geigi. Poniżej rzeczone wydarzenie:
Deski teatru Hakataza
Oprócz „Hakata Odori” różne festiwale i wydarzenia w ciągu roku obejmują Hakata geigi. Podczas „Toka Ebisu Grand Festival” w styczniu i „Hakata Dontaku” w maju ich występy są centralnym punktem uroczystości.
A teraz przejdźmy do ich historii:
Pierwsze gejsze pojawiły się w Hakacie po raz pierwszy w połowie okresu Edo.
Osaka gejsza były zapraszane do herbaciarni w Nagasaki, aby zabawiać klientów, ale ponieważ ich pobyt w Nagasaki był ograniczony do 100 dni lub mniej, zarabiały pieniądze w Hakata przez jakiś czas, zanim wróciły do Nagasaki. Niektóre z nich zdecydowały się zamieszkać w Hakata, i lokalna plotka mówi, że to od nich zaczął się początek Hakata Geisha.
Pierwszą oficjalną datą w historii Hakata hanamachi jest 1889, kiedy Hakata została połączona z Fukuoką i powstał Aioi Kenban 相生券番. Dla tych z was, którzy nie wiedzą lub nie są na bieżąco, kenban to agencja dla Geigi, podobna do agencji dla innych artystów.
W 1897 roku założono Nakasu 中洲 Kenban, a w 1901 roku Mizuchaya 水茶屋 Kenban. W epoce Taishô (1912-1926) założono kolejne dwa Kenban: Shin 新 („nowy”) Kenban i Minami 南 („południowe miasto”) Kenban.
W epokach Meiji i Taisho gejsze z Hakata znane były ze swojego pogodnego usposobienia i dobrego charakteru. Ponad 2000 gejsz i ich tradycyjne restauracje dorównywały tym w tokijskich Tsukiji i Nihonbashi.
W szczytowej fazie wzrostu z gejszami wiążę się jeszcze jeden termin: bazoku geisha.
Geigi z miasta zyskały reputację w całej Japonii jako bezpośrednie i pełne temperamentu artystki. Zyskały wtedy swój przydomek „bazoku gejsza”, bandycka gejsza — nie z powodu jakiejkolwiek działalności przestępczej, ale dlatego, że uważano je za równie odważne jak każdego wyjętego spod prawa jeźdźca konnego. W przeciwieństwie do geigi sprzed wieku, współczesne geigi są wzywane do udziału w paradach, festiwalach, konwencjach i innych wydarzeniach publicznych. Wraz ze wzrostem liczby zagranicznych turystów, geigi w mieście coraz częściej zabawiają gości z zagranicy.
Na początku okresu Showa szkoła mocno ucierpiała z powodu paniki finansowej, ale w 1937 roku (Showa 12) osiągnęła szczyt okresu Showa, mając 884 uczniów.
Podczas drugiej wojny światowej system Kenban został całkowicie rozwiązany. Po wojnie, wraz ze zmianą czasów, liczba gejsz zmniejszyła się do zaledwie kilkudziesięciu. Po zakończeniu wojny tylko Nakasu i Mizuchaya Kenban ponownie podjęły działalność. Podobnie jak w całym kraju, zainteresowanie tradycyjną kulturą zmalało, a liczba Geigi zmniejszyła się. W 1985 roku Nakasu i Mizuchaya Kenban połączyły się, tworząc Hakata 博多 Kenban, który działa do dnia dzisiejszego.
Kenban zapraszał mistrzów z Tokyo, m.in. Hanayagi Yoshijiro, Hanayagi Takizo, Kineya Gosaburo, Tokiwazu Hidetoshi, Fujisha Nao i Nakamurę Jukaku, aby uczyli i pomogli udoskonalić sztukę z niewielką, ale elitarną grupą wykonawców.
Hakata Kenban odgrywa kluczową rolę w tej tradycji, nadzorując harmonogram i aspekty finansowe geigi. Geigi są aktywnie związane z Hakata Kenban.
W Fukuoka/Hakata jest czterech Ryotei, którzy mają pokoje i przyjmują rezerwacje na Ozashiki z Hakata Geigi.
Przedstawicielka kasy biletowej Hakata Komako
Szkolenie:
Po rozpoczęciu nauki, kandydatki stają się Minarai na około trzy miesiące. Po debiucie otrzymują swoje zawodowe imiona i stają się Hangyoku. Ten termin jest niezależny od wieku ucznia, ale ich strój odzwierciedla, czy są odpowiednikami „Fukuoka Maiko” lub „Fukuoka Geiko”. Ten etap trwa od jednego do trzech lat. Jeśli Hangyoku ukończą naukę i chcą kontynuować karierę Geigi, wydarzenie nazywa się „Ippondachi” 一本立ち. Po osiągnięciu biegłości występują solo na wydarzeniach i mogą być osobiście zapraszani przez klientów.
Dzień z życia gejszy (dzień z lekcjami) = harmonogram zaczerpnięty z https://hakatakenban.jp/
Zazwyczaj budzimy się między 8:00 a 10:00 rano. Po śniadaniu, między 10:00 a 13:00, udajemy się do biura Hakata Kenban (Hakata Traditional Performing Arts Center) i ćwiczymy taniec, shamisen, grę na instrumentach muzycznych, kouta i nagauta.
Potem, od około 14:00 do przygotowań do wyjścia do pokoju tatami, jest około czterech godzin wolnego czasu. Adeptki spędzają ten czas, jak chcą, drzemiąc, robiąc zakupy lub przeglądając materiały do ćwiczeń.
Następnie, po przygotowaniu się, udajemy się do pokoju tatami, gdzie będziemy zabawiać gości swoją wyjątkową sztuką i umiejętnościami, dbając o to, aby goście dobrze się bawili.
Wygląd:
Wygląd Fukuoka Maiko
Termin lokalny: Hangyoku
※ Fryzura: Momoware Katsura
※ Kanzashi: Kushi, sezonowe Maezashi i Daikan
※ Makijaż: Oshiroi, obie usta pomalowane od początku
※ Kimono: Furisode z zakładkami na ramionach i rękawach
※ Eri: czerwone z białym haftem
※ Obi: Han-Darari, Kôken musubi latem
※ Obiage: płaskie, shibori (białe, różowe, czerwone/białe)/w innym przypadku czerwone ze srebrnym haftem
※ Obijime: płaskie lub okrągłe z 1 węzłem, bez pocchiri
※ Obuwie: Zôri
Wygląd Fukuoki Geiko
Termin lokalny: Geigi
※ Fryzura: Geiko shimada Katsura
※ Kanzashi: Kushi, Bekko kogai z przodu i z tyłu, Maezashi
※ Makijaż: Oshiroi
※ Kimono: Kuromontsuki Hikizuri, inaczej Hômongi
※ Eri: biały
※ Obi: Yanagi musubi z Hikizuri, inaczej Taiko musubi
※ Obiage: zawsze czerwony z Kuromontsuki, w przeciwnym razie biały lub jasnoniebieski
※ Obuwie: Zôri, Geta z białym lub niebieskim Hanao
- styczeń 2025 - zdjęcie grupowe podczas styczniowej imprezy i ich aktualna liczba w tymże roku
- grudzień 2024 - 30 odsłona Hakata Odori
Pod patronatem Hakata Traditional Performing Arts Promotion Association gejsze, które są nosicielkami tradycyjnych sztuk widowiskowych Hakata, wykonają szeroki wachlarz tradycyjnej japońskiej muzyki i tańca, w tym Nagauta, Kiyomoto i Tokiwazu, które doskonaliły dzień po dniu.
- listopad 2024 - Shimotsuki
- wrzesień 2024 - minarai Botan ぼたん i Tsuruno 鶴乃 zostały hangyoku
- czerwiec 2024 - Minazuki
- maj 2024 - Sakatsuki
- luty 2024 - emerytura jikaty Hatoyakkoはと奴
- styczeń 2024 - Toka Ebisu Festival
- koniec roku 2023 - emerytura Ren (蓮)
- październik 2023 - erikae Kochô こ蝶
- wrzesień 2022 - emerytura Wanoki/Katsurako 桂子 oraz Hinazuru 比奈鶴 oraz w tym samym roku zadebiutowała w roli jikaty Shiori 志おり
- sierpień 2022 - debiut Ren 蓮
- kwiecień 2022 - debiut Kochô (こ蝶)
- 2021 - taniec seniorów geigi
- 2021 - Koharu, Kochô i Hinazuru
- 2021 - Hinazuru i Kochô
- luty 2021 - debiut Iori - tutaj wraz z Hinazuru (zielone kimono)
- styczeń 2021 - Nowy Rok
- styczeń 2021 - debiut Hinazuru (比奈鶴)
- czerwca 2020 - debiut Wanoka (わ乃桂), która w sierpniu 2022 zmieniła imię na Katsurako (桂子)
- październik 2019 - procesja „Hakata Kenjo Dochu”
- 2019 - grupowe
- 2019 - Nono, Reika i Kotone
- wrzesień 2019 - emerytura Sakurako (桜子)
- 2019 - ozashiki
- maj 2019 - emerytury Kotone (琴音), Nono (乃々) i Koyachiyo (小八千代), która była najstarszą Geigi w Fukuoce.
- 2018 - taniec hangyoku
- wrzesień 2018 - debiut Nono (w środku) z Kotone (po jej lewej) i Reika (po jej prawej).
i Nono raz jeszcze w zielonym kimonie i w tym samym roku
- wrzesień 2017 - debiut Keiko 敬子
- lipiec 2017 - Koharu pozująca do zdjęć
- maj 2017
- październik 2016 - debiut hangyoku Reika 麗華
- geigi Koharu dołączyła do grona gejsz w lipcu 2014. Zna ona angielski i często podróżuje po świecie.
Koharu — lub Mari, jak ją nazywają, gdy nie występuje — zanim zaczęła karierę gejszy, spędziła dwa lata pracując jako sprzedawczyni kimon. Mając za sobą dyplom z handlu na Uniwersytecie Fukuoka, podróżowała do Niemiec, aby prowadzić rodzinny biznes jubilerski, a następnie do Kambodży z organizacją pozarządową. Pod wpływem uroku rozpościerającego się za gejszami podczas tańca któreś z organizowanej w mieście lokalnej imprezy sama postanowiła nią zostać. Zmieniła więc ścieżkę kariery i rozpoczęła żmudny okres szkolenia, by stać się jedną z nich. Podczas, gdy jej najbliżsi byli w większości zachęcający, niektórzy mieli zastrzeżenia co do jej wyboru. Podobnie jak wiele osób, zakładali, że gejsze są tym samym co oiran — kurtyzany. Gdy się dowiedzieli na czym to polega, zaakceptowali to.
Koharu mówiła, że miała szczęście, iż miała wsparcie przyjaciół, którzy również doceniali tradycyjną japońską kulturę. Zapewniali ją przez cały okres jej praktyki, że to, co robi, jest ważne. Skorzystała również ze wsparcia Izby Handlowo-Przemysłowej Fukuoka, która wypłacała jej pensję, gdy odbywała szkolenie w ramach działań na rzecz promowania tradycyjnej sztuki i kultury. Aż przyszedł czas jej debiutu, po którym intensywnie pracowała udzielając się na różnych eventach i codziennych obowiązkach.
- 2002 - debiut Jikaty Hatoyakkoはと奴
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz