Budynki widma: Intramuros

Intramuros (dosłownie „w obrębie murów”) to dawne centrum hiszpańskiej władzy kolonialnej i Kościoła katolickiego na Filipinach. Położony w sercu starej Manili, ten ufortyfikowany okręg ma długą i skomplikowaną historię sięgającą ponad czterech stuleci, ale niewiele z tego, co pozostało, jest oryginalne i nietknięte. Intramuros zostało poważnie uszkodzone podczas japońskiej inwazji w 1941 roku i niemal całkowicie zniszczone w bitwie o Manilę w 1945 roku. Prawie wszystko, co widać na zdjęciach, zostało zrekonstruowane począwszy od lat 50. XX wieku aż do dnia dzisiejszego.

Kościół San Agustin to jedyny ważny zabytek, który przetrwał wyzwolenie Manili w 1945 r. Pierwszy kościół w Manili (i na całej wyspie Luzon) został założony w tym miejscu w 1571 roku, ale dopiero w 1607 roku zbudowano i poświęcono tutaj kamienny kościół. Oryginalna konstrukcja przetrwała liczne trzęsienia ziemi i wojny, a na przestrzeni wieków była wielokrotnie odnawiana i restaurowana. Niedawno został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, jako jeden z nielicznych kościołów barokowych na Filipinach, które otrzymały takie uznanie. 

Intramuros dawniej było domem dla siedmiu kościołów, ale oprócz wspomnianego kościoła San Agustin wszystkie zostały zniszczone podczas wojny. Z pozostałych sześciu, pięć zostało odbudowanych w innych miejscach w Manili. Tylko katedra w Manili, odbudowana w 1958 roku, znajduje się na swoim pierwotnym miejscu, naprzeciwko Plaza de Roma. Formalnie znana jako Bazylika Mniejsza Niepokalanego Poczęcia, była również niszczona i odbudowywana wiele razy na przestrzeni wieków, głównie przez niszczycielskie trzęsienia ziemi.

Fort Santiago znajduje się na skraju Intramuros u ujścia rzeki Pasig. Pochodzi również z końca XVI wieku i przez wieki przechodził zniszczenia, modyfikacje i odnowę. Podobnie jak większość reszty Intramuros, został poważnie uszkodzony podczas wojny, a słynna brama została całkowicie zrekonstruowana. Oprócz pełnienia funkcji obronnej był również znanym więzieniem w czasach kolonialnych i ponownie podczas wojny. José Rizal, bohater narodowy, został tutaj stracony w 1896 roku, a w dawnych koszarach mieści się obecnie Sanktuarium Rizala, małe muzeum dokumentujące jego życie i śmierć .