Dynastia Konbaung (1752–1885)

Dynastia Konbaung – birmańska dynastia założona przez króla Alaungpaję, panująca w latach 1752–1885.

Dynastia została założona w 1752 r. przez wodza wioski, znanego później jako Alaungpaja, w reakcji na obalenie dynastii Taungu przez Odrodzone Królestwo Hanthawaddy. Do 1759 roku siły Alaungpayi ponownie zjednoczyły całą Birmę i Manipur, wyparły też Francuzów i Brytyjczyków, którzy dostarczyli Hanthawaddzie broń.

Alaungpaja po przejęciu władzy ustanowił stolicę w mońskim mieście Dagon. Następcy Alaungpaji w dalszym ciągu przyłączali inne państwa do Birmy, na północy podbito Arakan, Asam i Manipur, zaś na południu księstwo Wientianu, Chiang Maj i Ajutthaję. W wyniku interwencji wojsk chińskich Birma nie zdołała utrzymać kontroli na ziemiach tajskich. W wyniku wojen z Wielką Brytanią w latach 1824–26, 1852, 1885 państwo utraciło pozostałe terytoria. III wojna brytyjsko-birmańska doprowadziła do upadku królestwa, a Birma stała się kolonią Indii Brytyjskich.

Władcy Birmy z dynastii Konbaung

• Alaungpaya (1752–1760)
• Naungdawgyi (1760–1763)
• Hsinbyushin (1763–1776)
• Singu (1776–1782)
• Phaungka (1782)
• Bodawpaya (1782–1819)
• Bagyidaw (1819–1837)
• Tharrawaddy (1837–1846)
• Pagan (1846–1853)
• Mindon (1853–1878)
• Thibaw (1878–1885)