Hon'inbō Shūsaku (1829-1862)

Konbanwa,

Kuwabara Torajirō był drugim synem kupca Kuwabara Wazo. Wazo pochodził z rodziny Yasuda, ale przyjął nazwisko swojej żony Kuwabara Kame. Oprócz starszego brata Torajirō miał również młodszą siostrę. (wikipedia)

Wiadomo, że Kuwabara Kame znała podstawy go. Torajirō prawdopodobnie zaczął grać mając cztery lub pięć lat. W wieku lat sześciu był już znany w okolicy jako "cudowne dziecko"[3] go. W tym wieku rozpoczął też poważną naukę u Hoshina, najsilniejszego gracza w dystrykcie, który później został profesjonalnym 3 dan.

W 1837 przeniósł się do Edo, gdzie został uczniem w szkole Honinbo. Dyplom shodana (1 dan) uzyskał tam 29 listopada 1839. Pierwsza zapisana jego gra pochodzi z 14 marca 1840 i rozegrał ją z Ito Shową 6. dan otrzymując 3 kamienie handicapu. W wieku 12 lat, 11 września 1841, Torajirō zmienił imię na Shūsaku. To imię wybrali mu Showa i Honinbo Josaku, składając części własnych imion: shu, oznaczające wspaniały i saku — strategia. Pięć dni później został awansowany na 2. dan. Od tego momentu Shusaku awansował regularnie co roku o jeden dan, uzyskując w 1843 4. dan.

W 1846 w Osace siedemnastoletni Shusaku rozegrał serię gier przeciwko Inoue Gennan Inseki, uważanego wówczas za jednego z najsilniejszych żyjących graczy. W pierwszej z tych gier Gennan grający białymi zagrał nowe joseki i Shusaku odpowiadając popełnił błąd. Mimo że później czarny mozolnie odrabiał straty, uważano, że biały wygrywa, jedynie lekarz Gennana, nie znający się na go, miał inne zdanie. Argumentował to tym, że po 127 ruchu, który wykonał Shusaku, Gennanowi zaczęły czerwienieć uszy, co oznaczało jego zadziwienie i zmieszanie. Shusaku tę grę wygrał i stała się ona najsłynniejszą grą w historii go. Nazwana jest grą czerwieniejących uszu a ruch 127 — ruchem czerwieniejących uszu.

Po powrocie do Edo, Shusaku został promowany na 5. dan i został oficjalnym następcą Honinbo Shuwy. W listopadzie 1849 Shusaku zadebiutował w grach pałacowych jako reprezentant Honinbo. Były to bardzo prestiżowe gry rozgrywane w pałacu Edo w obecności szoguna. Wszystkie 19 gier pałacowych rozegranych przez Shusaku zostały przez niego wygrane, przez co zyskał przydomek "niezwyciężony".

W 1862 w Edo pojawiła się epidemia cholery. Shusaku, wbrew zakazom Shuwy, opiekował się chorymi ze szkoły Honinbo. 3 sierpnia pojawiły się u niego objawy choroby. Po tygodniu zmarł.

_____________

W anime Hikaru no Go jeden z głównych bohaterów Fujiwara-no-Sai jest duchem fikcyjnego średniowiecznego gracza go, który wcześniej istniał w umyśle Honinbo Shusaku i dzięki któremu Shusaku odnosił tak wielkie sukcesy.

ja ne