Czas
na przedostatnią część cyklu poświęconą temu zagadnieniu - z czym
jeszcze można mylić gejsze? Właśnie .. z tancerkami odoriko a to właśnie
dzięki nim narodziły się gejsze.
***
Mianem Odoriko
określano tancerki, które od lat 1677 roku występowały w Edo.
Pochodziły one ze środowiska mieszczańskiego a rodzice (dla których
liczyły się pieniądze ) wysyłali je jako małe dzieci na naukę tańca, grę
na instrumentach i śpiewu). Efektem tego było ich późniejsza passa, w
przeciwieństwie do tego co pokazywały oiran. Jedne nadal zamieszkiwały
seiro, natomiast drugie korzystały z pełnej swobody.
Artystycznie
wykształcone odoriko musiały się godzić do pracy jako kelnerki lub
tancerki w herbaciarniach w dzielnicach rozrywek, w gospodach etc. Można
je było spotkać również podczas imprez kabuki, organizowanych w domach
miejscowych samurajów lub ulubionych lokalach namiestników książąt.
Wraz
z odoriko narodziło się pojęcie "impreza kabuki", która wywodzi się z
pierwotnej formy teatru, który do dziś zachował swoja dawną nazwę. Obok
prostych pokazów prezentowano w nim głównie tańce erotyczne. Kabuki w
tej formie spopularyzowała na początku XVII wieku O-kuni - prostytutka.
Niektóre dzieła historycznie właśnie ją przedstawiają jako właściwą
prekursorkę gejszy w formie kobiecej. Podczas swoich występów O-kuni
zabawiała widzów humorystycznymi skeczami i erotycznymi tańcami. Ważnym
punktem były prezentowane przez nią stroje i zmiana ról. o-kuni
intrygowała wszystkich krótko ściętymi włosami i chustką zawiązaną na
czole, ze zwisającymi z boku węzełkiem. Do kostiumu z brokatu nosiła dwa
miecze - długi i krótki, u jej pasa dyndała dynia a na piersi widniał
krzyż ( jako symbol pierwszych misjonarzy chrześcijańskich). Publika
szalała a sam teatrzyk zyskał w krótkim czasie dużą popularność. Jak
grzyby po deszczy powstawały tez w innych miejscach. Jednak nie na długo
- w 1629 roku władze zakazały występów kabuki, ze względu na "obrazę
moralności publicznej". Po zakazie rolę przejęli mężczyźni, ale i ta
forma teatru znalazła się na indeksie.. Dopiero po pewnym czasie
narodził się teatr kabuki w formie zachowanej do dziś. Ponieważ kobietom
nie wolno już było występować na scenie, role kobiece odtwarzali
mężczyźni ( onnagata ) Ten zwyczaj przetrwał do dzisiaj.
Tancerki
odoriko umilały czas dostojnym gościom zgodnie z duchem tamtej epoki,
nocami zaś świadczyły dodatkowe usługi. Jednakże te usługi poza
kontrolowanymi dzielnicami czerwonych latarni była nielegalna. Więc
zaczęto robić obławy policyjne, Same odoriko żyły w ciągłym zagrożeniu a
ich wszelkie występy odbywały się w ścisłej tajemnicy. Władze stosowały
liczne środki zaradcze dla przerwania działania nielegalnego przemysłu
rozrywkowego, zwłaszcza prostytucji. Aby zapewnić ład i spokój wśród
mieszkańców ok. 1706 roku zakazano wykonywania wszelkich tańców poza
obrębem legalnych dzielnic rozrywki. Zamknięto szkoły i w ten sposób
doprowadzono do likwidacji tańców prezentowanych przez odoriko. Jednak
problem nadal był, ponieważ dziewczęta nadal wykonywały swoja profesje,
lecz tym razem bez odpowiedniego przygotowania i wykształcenia. by temu
zaradzić, rząd zakazał wszystkim kobietom publicznego występowania w
charakterze śpiewaczki, tancerki lub aktorki poza licencjonowanymi
przybytkami. Cały wysiłek władz miał na celu stłumieniu niezależności
kobiet. Kobiety miały przede wszystkim wyjść za mąż i rodzić dzieci.
Jeśli
podczas obławy zostałyby złapana to czekał je los nie wiele lepszy od
oiran. Jednak z czasem problem odoriko rozwiązał się sam. Nad
dzielnicami rozrywek zawisła groźba kryzysu finansowego a właściciele
seiro wpadali w coraz większą panikę. Stosowano wszelkie chwyty by
ratować podpadający biznes m.in. stosowano wszelkiego oszustwa,
natomiast same kurtyzany coraz mniej wysiłku wkładały w prezentację
swoich umiejętności, przerzucając się w samo świadczenie usług
seksualnych.
Odoriko, którym zakazano kontynuowania
dotychczasowej działalności, dojrzała tu swoją szansę - po prostu
narodziła się od nowa i przejęła nazwę gejszy, który był zarezerwowany
przez mężczyzn.
Jako onna-geisha odoriko zdołały zapewnić sobie
miejsce w świecie rozrywki. mogły teraz wieść wolne i swobodne życie jak
jej męscy koledzy, musiały tylko przyswoić sobie umiejętności
artystyczne i sceniczne, od dawna związane z zawodem gejszy. Klienci
herbaciarni powoli przyzwyczajali się do onna-gejsz, co po jakimś czasie
zaczęło im się to podobać. Dzięki czemu utrwalały swoją pozycję w
społeczeństwie. Co nie można było powiedzieć o kurtyzanach. O ile
gejsze-kobiety celowo doskonaliły swoje umiejętności artystyczne, to
kurtyzany popełniły zasadniczy błąd. Mimo, ze wcześniej ceniono je nie
tylko ze względu na ich kunszt w sferze erotyki, lecz także jako
świetnie wykształcone artystki, to właśnie ten artystyczny element
przejęły onna-gejsze (muzykantki i tancerki). Nawet oiran okazały się na
tyle nieroztropne, ze zrezygnowały z programu artystycznego. Co efektem
było obniżenie własnej wartości, gdyż kurtyzany pozbawione swych
umiejętności stały się zaledwie kunsztownie odzianymi prostytutkami i
nikim więcej.
To właśnie był moment narodzin kobiecej gejszy (onna-gejsza). Tak właśnie zaczął się proces przejmowania przez nią elementów charakterystycznych dla działalności kurtyzan. ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz