Torimono

Torimono (採物) są narzędziami używanymi przez miko (kagurę) i wykonawców Kagury (muzyki sakralnej i tańca wykonywanego w świątyni) w rytuałach Shinto i Kagura.

Poezja Outadokoro Onuta z Kokin Wakashu  (Zbiór starożytnej i współczesnej poezji japońskiej) opisuje cztery rodzaje: 

• Sakaki, 
• Kudzu, 
• łucznictwo (broń) 
• i Shaku (chochla). 

Co więcej, pieśń Kagurauta opisuje łącznie dziewięć narzędzi, dodając pięć rodzajów: 

• Nusa (symbole boskości wykonane z tkaniny lub papieru i zawieszone na słupie), 
• Shakujo (dzwonek ręczny), 
• łucznictwo (broń), 
• Ken (zaostrzony miecz). dwie krawędzie) 
• i Hoko (szczupak). 

Niektórzy sugerują, że Shaku i Kudzu były pierwotnie tym samym ('shakukudzu'). Shinobu Orikuchi wysunął teorię, że trzymanie ich i wymachiwanie nimi miało na celu "odpoczynek dusz" bogów.