28 kwi 2024

Sylwetki gejsz [zbiorcze] Tokyo geisha cz.2 okolice Tokyo

W okolicach Tokyo funkcjonowało 5 i nadal funkcjonują 3 dystrykty: O Maruyama-cho 円山町 i Otsuka 大/Otsuka 大塚 brak informacji, więc wychodzę z założenia, iż zamknęły one swoją działalność.
A reszta natomiast to:....
  • Hachioji 八王子

W Hachioji Hangyoku nigdy nie nosi peruki. Ich fryzurą jest Ofuku i wygląda trochę inaczej niż Ofuku z Kyoto. 
Kanzashi z sezonowymi kwiatami zmieniają się około 20 dnia każdego miesiąca, a nie na początku.

Hangyoku w każdej dzielnicy gejsz w Tokyo może nosić Pocchiri, ale nie wszędzie dostępne są dobre zdjęcia lub w ogóle jakiekolwiek zdjęcia.
Hachioji Geisha praktykuje następujące szkoły/style: Fujima (藤間) dla tańca, Fukuhara (福原) dla narimono i Kasuga (春日) dla Kouta.

- czerwiec 2024 - planowany debiut Temari. Życzę jej wytrwałości i wielu sukcesów!


- marzec 2024 - nowe nominacje Natori szkoły tańca Fujima (藤間) przyznane Azusa (亜寿佐, Fukuya) i Asuha (亜寿葉, Teruha). Fukuya jest także Natorim szkoły Fukuhara (福原), prowadzonej przez Fukuhara Tsuruya (鶴弥) .

- luty 2024 - nowa hangyoku Otono 音乃 z Fuminoya Okiya zaczęła swoją działalność.

- grudzień 2023 - Kotarô i Fukuya zostały natori szkoły Fukuhara 福原 w Narimono! Ich imiona natori to Fukuhara Tsurugiku 鶴菊 i Fukuhara Tsuruya 鶴弥. Tutaj można ich zobaczyć z ich mistrzem Fukaharą Tsurujûrô 鶴十郎.


- listopad 2022 - erikae Mayuno (まゆ乃) z Fuminoya Okiya w Hachioji została gejszą! Jest pierwszą nową członkinią tej Okiya, która została otwarta w 2019 roku.


- 2022 - Obake i wszystkie aktywne gejsze na plakacie promocyjnym


- 2021 - zdjęcie grupowe tachikaty


- grudzień 2021 - Wakaba 若葉 (z Fuminoya ふみ乃家 Okami) przyjęła swoją pierwszą uczennicę! Nazywa się Mayuno まゆ乃.


- listopad 2021 - awans Suzume すずめ (po lewej) i Ai lub Ayu 鮎 (po prawej)


- listopad 2020 - hangyoku debiut Sany (紗愛) z Ebisuya Okiya (恵美寿家)

- październik 2020 - awans Teruhy (てる葉)


- Luty 2019 - Kotsuru i Teruha


- 2019 - emerytura Yukinoe - jednocześnie Yukinoe (ゆき乃恵) / obecnie Wakaba (若葉, jest teraz szefową Fuminoya (ふみ乃家) i poszukuje rekrutów.
Wakaba wstąpiła do Yukinoe w wieku 20 lat (od dziecka chciała zostać gejszą, ale jej rodzice byli temu przeciwni, więc w tajemnicy wstąpiła do Karyûkai. ) Mając około 20 lat zachorowała i przeszła na emeryturę. Wyszła za mąż i urodziła dziecko, ale kontynuowała praktykę i otrzymała pozwolenie na powrót. Teraz, po trzydziestce, jest dumną właścicielką Fuminoyi.


- 2019 - Nanoka z Yukinoe ageya oraz Megumi z Megumi okiya


- wrzesień 2018 - hangyoku Teruha, geiko Kogiku, geiko Naruka, i geiko Nano + geiko Seika i Nanoka (niestety nie po kolei) - wszystkie z Yukinoe Okiya.


- maj 2018 - debiut Teruha てる葉


- 2018 - prawdopodobna emerytura Kurumi 

- maj 2018 - Yû (友う) z Enyi (ゑん家) odwróciła kołnierzyk i została gejszą. Tego samego dnia oficjalnie przedstawiono Hangyoku Kotsuru (小鶴) z Kikuyoshi (菊よし) (wraz z Fukuyą i Teruhą z Yukinoe).


- maj 2018 - nowa hangyoku Kotsuru (小鶴)


- listopad 2017 - W październiku Teruha zakończyła swój pierwszy pełny rok w hanamachi w Hachioji w Tokyo. Zaczynała jako minarai, a kilka miesięcy później, wiosną 2017 r., zadebiutowała jako Hangyoku. Pochodząca z Akita radzi sobie całkiem nieźle i ugruntowała swoją pozycję, łącząc nowoczesność z tradycją: sama stylizuje włosy w nihonami jako jest zwyczajem w jej dzielnicy, ale jest też obecna na Instagramie i regularnie publikuje posty. Ponieważ w ostatnich latach Hachioji stało się dość popularne jako dzielnica gejsz, można tylko przypuszczać, że ma to związek ze współczesnym podejściem do mediów społecznościowych, a także z ciężką pracą, jaką te kobiety wkładają w swoje wysiłki. Związek Hachioji Geisha ma swój własny Instagram, a gejsze regularnie udzielają wywiadów dla serwisów informacyjnych, a wszyscy starają się, aby ich dzielnica była w centrum uwagi opinii publicznej. Teruha, będąc jedną z dwóch aktywnych Hangyoku, cieszy się dużą popularnością, ale radzi sobie z tym bardzo dobrze.

Dorastając w kochającej rodzinie nihonbuyo, od najmłodszych lat pobierała lekcje tańca i zawsze podziwiała tradycyjną kulturę. Pierwotnie chciała zostać Maiko w Kyoto, ale kiedy zdecydowała się wstąpić do karyukai, jej wiek uniemożliwił to. Bez formalnego szkolenia była zdecydowana zostać uczennicą gdzie indziej, zamiast próbować zadebiutować jako Geiko. Potem usłyszała o Megumi z Hachioji, która ją przyjęła. Mam nadzieję, że Teruha zostanie w pobliżu i wkrótce odwróci kołnierzyk. Byłaby pierwszą Hangyoku od dłuższego czasu, która miałaby erikae, a Hachioji jest gotowy na to historyczne wydarzenie!


- w 2017 roku - przybyły do społeczności dwa nowe Geiko: Kogiku i Fukuya.

- Kukumi jest Shikomi od dwóch lat. Minimalny wiek Hangyoku to 18 lat – więc teraz, gdy skończyła 18 lat, zadebiutowała jako Hangyoku!

- 2016 - awans na gejsze Hisamaru z Yukinoe, była aktywna przez trzy lata, obecnie na emeryturze.

- 11 maja 2016 - Wieczorny debiut Hangyoku Kurumi w Hachiôji


Po ukończeniu gimnazjum i dwuletniej praktyce zawodowej 18-letnia Kurumi くるみ jest pierwszą od 50 lat hangyoku, która debiutowała w mieście Hachiôji. Kurumi dorastała w rejonie Sumida w Tôkyô, gdzie uczyła się tańca japońskiego od 10 roku życia. Dzięki wprowadzeniu nauczyciela tańca Kurumi rozpoczęła praktykę na żywo w Yukinoe okiya (ゆき乃恵) w Hachiôji.

Według gejszy Megumi めぐみ (54; drugie zdjęcie pomaga przy makijażu), okâsan z Yukinoe okiya, większość dziewcząt, które aspirują do bycia gejszą, udaje się do Kyôto; bardzo niewielu zaczyna od początku w Hachiôji. Odkąd po raz pierwszy położyła ręce na bębnie tsuzumi i shamisenie, a nawet teraz, gdy walczy o swoje marzenie, oczy Kurumi błyszczą, gdy wyjaśnia: „Chcę zostać gejszą, która sprawi, że nawet krótki czas ozashiki będzie przyjemny”.

Według Stowarzyszenia Turystycznego Hachiôji dawny przemysł jedwabny w mieście ma się dobrze; w okresie Meiji kupcy przybywali z całego kraju, aby kupić towary. Hachiôji karyûkai ma swoje korzenie w tradycyjnych restauracjach ryôtei, w których gejsze zapraszane są do rozrywki. Łącznie z Kurumi, w okolicy działa 19 gejsz - stan na rok 2016.

- styczeń 2016 - Po lewej: Yû, środek: Yukinoe Minarai Kurumi – cztery miesiące przed oficjalnym zostaniem Hangyoku, po prawej: Minarai Kotsuru z Kikuyoshi.


- 2013 - debiut Seika (成華) która w późniejszym czasie została Natori i szkoły Kasuga (春日) w Kouta, otrzymując imię Toyoshibashûyukika lub Toyoshibashûyukihana (とよ芝洲ゆき華) od swojego mistrza i Okiya Okasan Megumi (めぐみ), którym jest Kasuga Toyoshibashûyuki (とよ芝洲ゆき).

- 2012 - Hangyoku Nanoka i gejsza Megumi pozującą z nimi modelką Ollie Hendersonem


- 2007 - działalność hangyoku Nanoka (菜乃佳) z Yukinoe okiya

- 2001 - założenie Megumi okiya przez okasan Megumi, która otworzyła pierwszą okiya w okolicy od 20 lat, co było odważnym zadaniem, które nie pozostało bez nagrody: Trzy Od tego czasu nowe okiya zostały otwarte przez jej własnych protegowanych, a liczba gejsz znacznie wzrosła.

Megumi jest samotną gejszą, która dzieli swój czas pomiędzy prowadzenie okiya, występy na scenie oraz ozashiki podczas treningu Hangyoku. Z biegiem czasu Megumi przyjmowała coraz więcej uczniów na gejsze, ale początkowo nie miała wiele wspólnego z kulturą gejsz. Jej mentorem był patron tradycyjnej restauracji, w której pracowała jako kelnerka, gdy miała 20 lat. Chcąc przenieść swoje studia w zakresie sztuki tradycyjnej na wyższy poziom, została gejszą. Kontakty z ryotei pomogły jej zarezerwować miejsca wieczorami. Około 10 pracujących gejsz przyjęło ją z otwartymi ramionami, a później odwdzięczyła się im otwarciem własnej okiya w Nakacho, kagai Hachioji. Megumi lubi mieć młodsze siostry, więc rozglądała się za dziewczynami, które chciałyby dołączyć do jej okiya jako młoda Geiko. Pewnego dnia zadebiutowała Kurumi jako pierwsza Hangyoku.

Po chwili do Kurumi dołączyła Teruha, kolejna Hangyoku w jej okiya.
  • Shibuya
Zbyt wielu informacji o nich nie ma. Wiem, że Shibuya kenbanu nie posiada, ale działa tutaj kilka gejsz, które są bardzo głośne w mediach społecznościowych.

Do tej pory ogólnym założeniem był fakt taki, że Shibuya nie istnieje. W tej niezwykle popularnej dzielnicy Tokyo, którą odwiedzają miliony turystów w celu zrobienia nowoczesnych zakupów, gdzie kultura młodzieżowa ma wpływ na modę na całym świecie, gdzie populacja rośnie z 9000 mieszkańców do 80 000 osób dziennie dojeżdżających do pracy, jak mogłoby tu NIE być gejszy? Co prawda szału nie ma w ilości gejsz (ok 3), ale można uznać, iż w mieście można je spotkać.

Pytania za pytaniami… Zatem w naszych poszukiwaniach nieuchwytnej gejszy Shibuya chciałabym zasugerować to zdjęcia jako dowód:

Są to Hazuki w kolorze zielonym i Suzuko w kolorze pomarańczowym.

Na tym zdjęciu z 2019 widać jikatę Koito, która jest skarbem dzielnicy. Gejsza pomiędzy nimi nie jest już aktywna. Acz usłyszałam też o gejszy imieniem Hatsuki, ale czy ona jeszcze pracuje? Szczerze mówiąc nie wiem. 

Sazuko z parasolem, Koito z shamisenem

Co sprawia, że ​​badania na ich temat są trudne? To fakt, że dzielnice są opisane jako Shibuya-Geisha i Maruyama-cho-Geisha. Ta ostatnia to nazwa konkretnej dzielnicy znajdującej się w Shibuya, co czyni z nich absolutnie ekskluzywny klub, 3 gejsze.

Innym faktem jest, że gejsze w Nagasaki są również zorganizowane jako Maruyama-cho-Geisha, co nie do końca upraszcza sprawę. Ponadto: Eitaro i inne gejsze Shinagawy są zapraszane do zabawiania w Maruyama-cho i są one bardziej znanymi i poszukiwanymi animatorami dla klientów w okolicy.
Po co wybierać niezależną gejszę z Maruyama-cho, skoro można sobie pozwolić na patronowanie nieuchwytnej gejszy Shimbashi? W tej chwili wydaje się, że Maruyama-cho Geisha Hazuki i Suzuko walczą o przetrwanie, podczas gdy panie z Shimbashi zajmują cały obszar.

Dlaczego Hazuki i Suzuko nie dołączają do kenbana Shimbashi? Oto jest pytanie
W czeluściach Internetu znalazłam obszerny wywiad z Suzuko, która jest aktywna od długiego czasu. Twierdzi, że jest bardzo oddana utrzymywaniu przy życiu wyjątkowego charakteru Shibuyi. Dla niej ogromne znaczenie ma kupowanie w rodzinnych firmach w dzielnicy i zawsze, gdy wychodzi na kolację lub zaprasza przyjaciół, wybiera restaurację w Shibuya. Trudno nie nawiązać stąd do Gion Higashi i odwiecznego pytania, dlaczego dziewczyny w ogóle debiutują w tym mniejszym kagai, zamiast wybrać się do Gion Kobu, elitarnej dzielnicy Geimaiko.

No tego się nie dowiemy... Jednakże cieszy fakt, że chcą pracować w tym mieście i szerzyć kulturę gejsz.
  • Shinagawa (bądź Oi 大井/Omori 大森) - wcześniej znana była jako Konnyaku-jima 蒟蒻島. W Omori - Oi kaigan wiodąca szkoła tańca jest Hanayagi.
Przyjrzymy się wyjątkowemu hanamachi w Japonii. Mamy tu duet hanamachi, siostrzane dzielnice Omori kaigan i Oi kaigan w Tokyo. Obie dzielnice są niewiarygodnie małe: w Omori żyje około 10 gejsz, podczas gdy w Oi kaigan liczby są nieco trudniejsze do ustalenia, ale znalazłam informacje o około pięciu do sześciu pracujących gejszach.
Obydwa okręgi są znane przez obserwatorów karikai jako okręg Shinagawa. Badając jedynego w swoim rodzaju Eitaro, znalazłam kilka interesujących obserwacji:
Po raz pierwszy Eitaro-san wydaje się łączyć obie dzielnice, aby zwiększyć liczbę aktywnych gejsz.
Po drugie, ani Omori kaigan, ani Oi kaigan nie mają kenbana, dzielą się ryotei i ochaya podczas swoich ozashiki, tworząc bardziej intymną relację roboczą pomiędzy gejszą odpowiednich hanamachi.
Można śmiało powiedzieć, że wśród obserwatorów najpopularniejszy jest termin Shinagawa, choć same gejsze określają swoje dzielnice terminami Oimachi/Oi kaigan i Omori kaigan. Dzielnica ta jest pełna niespodzianek i niezwykła w każdym tego słowa znaczeniu.

Ale jak operuje się Shinagawę? Trzy pracujące okiya (Namiki, Matsunoya i Yoshinoya) rekrutują kandydatów, którzy muszą mieć 18–23 lata, aby zadebiutować jako Hangyoku. Jeśli są starsi, mogą pracować jako Geisha Minarai przed oficjalnym debiutem. Młodsze dziewczyny wolą zaczynać jako Hangyoku, ponieważ zwiększa to ich prestiż podczas przechodzenia przez dokładniejsze szkolenie, ale debiutujące gejsze są częstszym widokiem w Tokyo.
Wszystkie okiya w Shinagawie są ze sobą głęboko powiązane, na przykład matka Eitaro zadebiutowała w Yoshinoya, zanim otworzyła własną okiya, a gejsze z obu dzielnic bawią się razem w Omorichaya, gdzie Sui obecnie trenuje, aby zostać gejszą. Ponieważ gejsza nie ma kenbanów do rejestracji, transakcja rezerwacji gejszy jest obsługiwana albo przez okasan z okiya, albo ryotei.
Ogólnie rzecz biorąc, tokijskie gejsze rzadko zabawiają się w pełnych regaliach, ale robią to zgodnie z życzeniami klientów. Aby dostosować się do nowoczesnych gustów i stylów wydatków, opcja rezerwacji gejszy w codziennym makijażu i kimonie jest tańsza i nadal zapewnia prawdziwe wrażenia. Eitaro Matsunoyi jest supergwiazdą, więc jego hanadai jest wyższe niż innych gejsz, co stanowi ogromną różnicę w stosunku do demokratycznych tradycji hanadai w Kyoto, gdzie wszystkie Geimaiko zarabiają tę samą kwotę za czas spędzony w ozashiki. Niemniej jednak wszystkie gejsze Shinagawy są związane kodeksem zaufania i dyskrecji, ostatecznymi cechami hanamachi

Yoshinoya to bardzo mała okiya prowadzona przez Geishę Noburu, która obecnie ma pod swoimi skrzydłami pięć innych gejsz. W tej chwili nie ma Hangyoku.

Bardzo niezwykły wyczyn rekrutacji zachodnich gejsz nie jest unikalny dla Tokyo, ale okazał się dość udaną koncepcją w mieście, które najwyraźniej będzie istniało za 10 lat w przyszłości, ponieważ zaledwie kilka miesięcy temu Sui postawiła pierwsze kroki w świecie gejsz. Wciąż jest to mało znana tradycja, w ostatnim czasie pojawiło się kilka zachodnich gejsz i prawdopodobnie kilka nieudokumentowanych przypadków w przeszłości.

W Tokyo jest bardzo, bardzo mało Hangyoku, ale jeśli młoda dziewczyna chce rozpocząć praktykę od początku, może wybrać dzielnicę o wyższym prestiżu, taką jak Asakusa, lub taką, która obsługuje Hangyoku, jak Mukoujma.


- grudzień 2018 - Sui zaczęła swoją pracę. Dziewczyna pochodzi z Kalifornii. Trenuje pod okiem okasan i pracującej gejszy Nami z Omorichaya.
Nami jest, podobnie jak okasan Yoshinoyi Noburu, bardzo nowoczesną gejszą: otwartą dla nowicjuszy i otwartą dla turystów - oferuje ozashiki dla każdego zainteresowanego ich tradycjami. Nami-san zapewnia nawet tłumacza dla zagranicznych gości i wszyscy są obecni w mediach społecznościowych, aby podzielić się niektórymi aspektami swojego życia zawodowego.


- lipiec 2018 - misedashi Kasumi z Matsunoyi.


Domem Matsunoya zarządza Eitaro, syn gejszy i mieszkaniec Tokyo. Eitaro jest bez wątpienia nowoczesnym biznesmenem, dorównującym mediom takim jak Instagram, Youtube i Facebook . W ostatnich latach zgromadził znaczną ilość publikacji prasowych poświęconych wzruszającej historii śmierci jego matki. Jej ostatnim życzeniem było zobaczyć, jak jej syn odniósł sukces w roli gejszy swojej matki. I tak zrobił. Ale zamiast podążać ścieżką Taikomochi (męski odpowiednik gejszy), przekształcił się we wspaniałą samicę gejszy, hikizuri i w ogóle!

Fakt, że mężczyzna przebierał się za gejszę, został szybko podchwycony przez zachodnie media, a ponieważ dla wielu gazet gejsze są tajemniczymi rajskimi ptakami, w pewnym sensie wpisuje się to w całą niejasną i tajemniczą kulturę. Komentatorzy zauważyli również, że mężczyzna w zasadzie wykonywał pracę kobiety i wywoływał wiele niepotrzebnego szumu. Faktem jest, że Eitaro wybrał ten zawód, aby utrzymać przy życiu tradycyjną sztukę i pamięć o swojej zmarłej matce. Jego siostra Maika również jest pracującą gejszą w tej samej okiya wraz z 5 innymi gejszami i Hangyoku, więc jego przedsięwzięcie odnosi spore sukcesy.

- wczesna wiosna / maj 2018 - Pierwsza Azuma odori geishy Haruchiyo


- sierpień 2017 - rezygnacja Kimichô. Powodem jej odejścia było, niestety, prześladowanie ze strony znanej oszustki Fiony Graham. Niedobra kobieta.... ;/

wspomnienia....

A tu link do wywiadu >klik<


- styczeń 2017 - Gejsze z Omori Kaigan

Od lewej: Matsunoya Maika, Azuki, Adakichi
Yoshinoya Nanoha, Kimicho, Kimiho, Kimichiyo

- 2017 - chanoyu Kimichô


- styczeń 2017 - Kimichô


- sierpień 2016 - Nanoha


- lipiec 2016 - taniec Kimichô, w tle Shino


- czerwiec 2016 - rodzeństwo w komplecie: Eitaro i Maika


- 2016 - Nanoha, Kimichô (pochodząca z USA) i Kimiho


- styczeń 2016 - Nanoha (なの葉) i Kimicho (君蝶) z Yoshinoya


- październik 2015 - ostatni dzień w roli hangyoku Maiki


- październik 2015 - Nanoha (po lewej) i Kimiho (po prawej)


- 2015 - Nanoha (po lewej) i hangyoku Kimiho (po prawej).


- marzec 2015 - Kimichô przyjęta do Yoshinoyi.


Kimicho była ulubienicą obserwatorów karyukai w latach 2016 i 2017. Pierwsza prawdziwa amerykańska gejsza! Była ładna i otwarta na temat życia gejszy, jednocześnie okazując ogromny szacunek tradycjom swojej dzielnicy i sióstr. Pochodząca z Missouri w USA, jej dzieciństwo w małym miasteczku wydawało się odległe od życia w metropolii Tokio, ale to właśnie tam znalazła się miłośniczka kotów i baletu po studiach języka japońskiego i pragnieniu zastania tłumaczem przywiózł ją do Japonii.

Po tym, jak próbowała nawiązać kontakt z gejszą z Nagasaki i została odrzucona, była zdecydowana przynajmniej spróbować zostać gejszą, bez względu na miejsce. Zadawała więc pytania w wielu okiya w Niigata, Shizuoka i Tokyo, dopóki nie otrzymała odpowiedzi od okasan z Yoshinoya w Oimachi. Okasan Noboru-san próbowała znaleźć nowoczesne podejście do swojego zawodu i była gotowa trenować Kimicho, mimo że oznaczało to wiele przeszkód dla obu stron. Kiedy Kimicho zadebiutował, Oi kaigan nie miał Hangyoku, ale dwie inne gejsze Minarai: Kimiho i Kimichyo, które nadal są aktywne. Pomysł debiutu zagranicznej gejszy wiązał się z dużym ryzykiem dla Yoshinoyi, ale ostatecznie został nagrodzony, ponieważ Kimicho cieszyło się dużą popularnością w prasie i było pomostem do zachodnich mediów. Pomogła w odnowieniu strony głównej i rozpoczęła pracę w wielu filmach na Youtube. Była przystępna dla członków społeczności obserwatorów gejszy i zapewniła wgląd w słabo udokumentowane tokijskie karukai.

Była powiewem świeżego powietrza i uwielbiana przez wszystkich, ponieważ wydawała się bardzo zdeterminowana i oddana studiowaniu sztuki. Niestety, cała delikatna konstrukcja „Pierwszej amerykańskiej gejszy” pewnego dnia runęła, a ona nagle porzuciła zawód. Dała jasno do zrozumienia, że ​​nigdy więcej nie wróci do świata gejsz

- wrzesień 2013 - Maika


- styczeń 2013 - Eitaro w czasopiśmie Look


- 2013 - ozashiki Eitaro 


- kwiecień 2012 - bezimienna, poniżej w fioletowym kimonie Marika. Obie są z Matsunoyi.


- 2012 - ozashiki


- 2011 - Shinagawa Matsuri, Eitaro + gratisy


- 2011 - Yayoi i Eitaro


- styczeń 2011 - taniec Maiki w towarzystwie jikaty Yayoi


i inne towarzyszki ;)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz